МАКЕДОНЦИ И СРБИ ВО СРБИЈА: БОГАТСТВОТО  И СОЖИВОТОТ СО ПОЧИТС НА РАЗЛИЧНОСТА И СЛИЧНОСТА!

Секоја мултинационална држава во модерна, западна демократија, дури и на Балканот, треба да биде горда на различноста на луѓето, припадници на разни национални малцинства, кои живеат во неа. Тоа е суштината на добрите односи и соживотот, а истовремено и суштината на пораката испратена од Борче Величковски, претседателот на Националниот совет на македонското национално малцинство во Србија, кој постои во Србија веќе 17 години.

Величковски живее во Панчево, во мултинационална Војводина. Тој е претседател на Националниот совет, државна институција на македонското национално малцинство во Србија, 15 години и вели дека многу добро знае како живеат Македонците во Ниш, Панчево и други градови и општини во Србија.

Наспроти стереотипите за Србија и Србите како „националисти и ксенофоби“, кои, за жал, сè уште доминираат во европската и светската политика, како и „невладини“, граѓански институции, а делумно и во домашните, особено во некои малцински заедници, неговата позиција е сосема поинаква.

„Можам да кажам дека Република Србија е навистина водечка кога станува збор за зачувување на човековите и малцинските права, особено правата на националните малцинства, не само во регионот, туку и во Европа и светот“, вели Величковски.

На логичното прашање, како да се зачуваат идентитетите на малцинската заедница, особено кога станува збор за географски, историски, културолошки блиски народи, тој одговара:

„Во Војводина, од каде што доаѓам, имаме слоган кој вели дека богатството е во разновидноста! Ние сме слични народи, но негувајќи ги разликите, покажуваме дека можеме да живееме заедно, како можеме да го негуваме соживотот, да бидеме добри пријатели, да бидеме браќа, братски народи, како што сме и да се уважуваме и почитуваме едни со други! Го има тој грд збор „толеранција“! Не треба да толерираме никого, туку да се почитуваме едни со други “, рече претседателот на Националниот совет на македонското национално малцинство во Србија.

Осврнувајќи се на анкети спроведени, како што вели, пред дваесетина години, тој тврди дека резултатите покажуваат дека македонскиот народ е најблизок со српскиот.

„Секогаш кога е спроведувана некоја анкета меѓу припадниците на мнозинскиот народ во Србија, Србите, на прашањето: „Кој би сакал за сосед, девојка, пријател, сопруг …? “, на врвот се главно одговорите: „Член на македонскиот народ“. Ние имаме слична историја, слични корени, потекнуваме од  слични извори, ги негуваме нашите  разлики, нашите културни идентитети, но сите живееме заедно и ја градиме Србија “, вели Величковски.

Тој се согласува со проценката дека манифестациите како Деновите на македонската култура во Ниш  можат да ги продлабочат врските меѓу двата народа и дека ова е порака што треба да се испрати од сите настани чија цел е да ја заштитат културата на еден или повеќе народи.

Со сè што се случи лошо на Балканот, како Србите и Македонците во Србија ги зачуваа своите меѓусобни пријателски врски?

„Живееме заедно во оваа област со години, со генерации. Јас на сите нивоа на разговор, без оглед дали станува збор за локална самоуправа, во АП Војводина, или на ниво на Србија, но и на Европа, на секој состанок потенцирам како е можно во една земја, во Република Србија, толку многу народи да живеат заедно во меѓусебна хармонија и lљубов и верувам и тоа секогаш го велам јавно дека никој не треба тоа да не учи. Ние знаеме како да го направиме тоа најдобро “, заклучува Величковски.

MAKEDONCI I SRBI U SRBIJI: BOGATSTVO I SUŽIVOT U POŠTOVANJU RAZLIČITOSTI I SLIČNOSTI!

Svaka multinacionalna država u savremenoj, zapadnoj demokratiji, pa i na Balkanu, treba da se ponosi  različitostima ljudi, pripadnika raznih nacionalnih manjina, koji žive u njoj. To je suština dobrih odnosa i suživota, ujedno i suština poruke koju šalje Borče Veličkovski, predsednik Nacionalnog saveta makedonske nacionalne manjine u Srbiji, koji već 17 godina postoji u Srbiji.

Veličkovski živi u Pančevu, u multinacionalnoj Vojvodini. Već 15 godina je na čelu Nacionalnog saveta, državne institucije makedonske nacionalne manjine u Srbiji i kaže da vrlo dobro poznaje kako Makedonci žive i u Nišu i u Pančevu i u drugim gradovima i opštinama Srbije.

I nasuprot stereotipima o Srbiji i Srbima kao „nacionalistima i ksenofobima“, koji, nažalost, i dalje dominiraju i u evropskom i svetskom političkom, pa i „nevladinom“, civilnom establišmentu, a delom i u domaćem, pogotovu u pojedinim manjinskim zajednicama , njegov stav je potpuno drugačiji.

„Ja mogu da kažem da Republika Srbija zaista prednjači kada je u pitanju očuvanje ljudskih i manjinskih prava, pogotovu prava nacionalnih manjina, ne samo u regionu, već u Evropi, pa i u svetu“, ocenjuje Veličkovski.

Na logičko pitanje, kako očuvati identite manjinske zajednice, pogotovu kada je reč o geografski, istorijski, kulturološki bliskim narodima, odgovara:

„U Vojvodini, odakle dolazim, imamo slogan koji kaže da je bogatstvo u različitosti! Mi jesmo slični narodi, ali negujući naše različitosti pokazujemo da svi možemo zajedno da živimo, kako možemo da negujemo zajednički suživot, da budemo dobri prijatelji, da budemo braća, bratski narodi, kao što i jesmo, i da uvažavamo i poštujemo jedni druge! Postoji ona ružna reč „tolerancija“! Ne treba mi nikog da tolerišemo, već da se međusobno uvažavamo,“ kaže predsednik Nacionalnog saveta makedonske nacionalne manjine u Srbiji.

Pozivajući se na ankete rađene, kako kaže, unazad dvadesetak godina, tvrdi da rezultati pokazuju da je makedonski narod najbliži srspkom.

„Kada god je rađena neka anketa među pripadnicima većinskog naroda u Srbiji, Srba, sa pitanjem: „Koga biste želeli za komšiju, devojku, prijatelja, supružnika…?“, uglavnom su u vrhu odgovori: „Pripadnik makedonskog naroda.“ Mi imamo sličnu istoriju, slične korene, potičemo od sličnih izvora, negujemo naše različitosti, naše kulturne identitete, ali svi živimo zajedno i gradimo Srbiju“, kaže Veličkovski.

Slaže se sa ocenom da manisfestacije poput Dana makedonske kulture u Nišu mogu da prodube veze između dve nacije i da je to poruka koju treba slati sa svih dešavanja čiji je cilj zaštita kulture jednog ili više naroda.

Uz sve ono što se ružno dešavalo na Balkanu, kako su Srbi i Makedonci u Srbiji sačuvali međusobne prijateljske veze?

„Mi već godinama, generacijama živimo zajedno na ovim prostorima. Ja na svim nivoima razgovora, bez obzira da li je reč o lokalnoj samoupravi, u AP Vojvodini, ili na nivou Srbije, ali i Evrope, na svakom sastanku potenciram kako je moguće da u jednoj državi, u Republici Srbiji ovoliki broj naroda živi zajedno u međusobnoj slozi i ljubavi i verujem i uvek javno to govorim da niko ne treba tome da nas uči. Mi to najbolje znamo da radimo“, zaključuje Veličkovski.

Ovaj projekat sufinansiran je sredstvima Ministarstva kulture i informisanja. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.